کرمان امین – محسن قائمی؛ چهارشنبه ۲۵ مرداد به دعوت ریاست اداره ورزش و جوانان شهرستان بردسیر و به جهت برپایی نشست خبری، به آن اداره رفتیم. من به دلیل مشغله‌های زیاد این روزها، دیرتر رسیدم؛ زمانی که سایر همکاران رسانه‌ای مستقر بودند و جلسه نیز شروع شده بود.
اولین چیزی که توجهم را جلب کرد حضور همکارانی بود که تازه به فضای رسانه‌ای شهرستان اضافه شده بودند و برخی از آنان هنوز مجوز فعالیت‌شان صادر نشده است (در جلسه دیگری خواهش و تأکید کردم که این دوستان حتماً پیگیر اخذ مجوز رسمی برای رسانه‌هایشان باشند که بسیار حائز اهمیت است.)
هادی خدادادپور، رئیس اداره ورزش و جوانان را سال‌هاست که می‌شناسم؛ وقتی در دولت قبل برای این سِمت انتخاب شد، از نظر من یک انتخاب تمام عیار محسوب می‌شد؛ به این دلایل: ۱٫ از خودِ مجموعه وازرت ورزش بود و مهمان ناخوانده‌ای نبود که به دلیل ملاحاظات سیاسی یا حضور فعال در ستادِ پیروز، ریاست اداره ورزش را به غنیمت برده باشد. ۲٫ در بهترین دانشگاه‌های کشور (و نه در دانشگاه‌های محلات!) در رشته‌ای کاملاً مرتبط با این سِمت درس خوانده بود. ۳٫ قبل از آن فضای ورزش شهرستان را به خوبی می‌شناخت. ۴٫ جوان بود. ۵٫ بومی بود.
اکنون سال‌ها از آن انتخاب می‌گذرد، دولت عوض شده اما تغییر نگاه سیاسی حاکم نیز باعث نشده این مهره مناسب جابه‌جا شود.
حالا ما رسانه‌ای‌ها به دعوت او جمع شده بودیم تا از فعالیت‌های مجموعه‌اش بگوید و درباره ابهامات احتمالی ما شفاف‌سازی کند. در ابتدای صحبت، بحث زیرساخت‌های ورزشی شهرستان مطرح شد و ریاست اداره ورزش چنین گزارش داد که تا سال ۱۳۹۴ مجموع فضاهای ورزشی شهرستان ۲۸۲۰۰ مترمربع بوده است که در حال حاضر به اضافه شدن حدود ۳۲۰۰۰ مترمربع به بیش از ۵۸۰۰۰ مترمربع رسیده است.
سرانه ورزشی کشور به ازای هر ایرانی ۷۹ سانتی‌متر مربع است که بردسیر با عددِ قابلِ قبولِ ۷۷ سانتی‌متر مربع نزدیک به میانگین کشوری حرکت کرده است.
البته خدادادپور تأکید کرد که اکثرِ قریب به اتفاق این فضاها مربوط به ورزش‌های عمومی و همگانی است و فضای تخصصی برای ورزش شهرستان با کمبود مواجه است؛ به نظر می‌رسد دغدغه رئیس اداره ورزش در این زمینه، دغدغه به جایی است و اگر با یک کار کارشناسی و مطالعه شده، بدون هیجان و عجله، چند رشته محدود برای تمرکز بیشتر انتخاب شود و زیرساختِ آن‌ها در کنار استعدادیابی و پرورش استعدادها آغاز شود؛ طی یک سرمایه‌گذاری هدفمند و برنامه‌ریزی بلند مدت، می‌توان در آن رشته‌ها در عرصه‌های ملی و بین‌المللی حرف برای گفتن داشت.
خدادادپور در اثنای صحبت‌ها، از جریان‌سازی‌های مجازی گلایه‌ای داشت و از بعضی رفتارهای غیرمنصفانه انتقاد کرد. برای مثال گویا یکی از استعدادهای درخشان شهرستان در ورزش زورخانه‌ای جهت شرکت در لیگ برتر کشور با تیمی از ارفسنجان قرارداد می‌بندد و موفق می‌شود در این عرصه مهم و دشوار، افتخارآفرینی کند. اما برخی جریان‌ها در فضای رسانه‌ای و عمومی شهرستان، این دستاورد بزرگ را به خاطر حضور ورزشکار مذکور در یک تیم غیر بردسیری بی‌ارزش توصیف کرده‌اند. چنین برداشتی اگر مغرضانه نباشد بی‌شک از سرِ کم آگاهی است؛ مگر امکان دارد یک شهرستان در همه رشته‌ها بتواند در سطح اول کشور تیم داشته باشد؟ با این استدلال مثلاً اگر استعدادی در فوتبال بردسیر ظهور کند که در حد لیگ برتر بتواند توپ بزند، نباید فرضاً برای سپاهان اصفهان بازی کند چون بردسیر در لیگ برترِ فوتبال تیم ندارد. حالا اگر بازی کند و فرضاً آقای گل کشور شود بی‌ارزش است چون برای تیمی از بردسیر بازی نکرده! این دیگر چه نوع استدلالی است؟!
رئیس اداره ورزش و جوانان از پیشرفت ملموس ورزش شهرستان در حوزه بانوان خبر داد و همچنین عملکرد هیئت کوهنوردی را در سطح استان بی نظیر دانست؛ تأسیس هیئت جودو نیز از دستاوردهای ورزشی شهرستان محسوب می‌شود که پیش از این دوره به طور کلی وجود نداشته و اکنون با سرعت خوبی در حال کشف استعداد و پیشرفت دادن آن‌هاست.
در پایان این بخش از نشست خبری، خدادادپور به دست آوردن جایگاه واقعی شهرستان در زمینه ورزش قهرمانی را منوط به پیشرفت شهرستان در حوزه‌های دیگر از جمله هتلینگ و بهبود ساختارها دانست.
رئیس اداره ورزش و جوانان بردسیر در حوزه جوانان اما اذعان داشت که خواسته و ناخواسته توجه و تمرکز وزارتخانه بیشتر به سمت ورزش می‌رود تا حوزه جوانان و اساساً ادغام سازمان جوانان در تربیت بدنی سابق، کار دقیقی نبوده است. به تبعِ وزارتخانه، زیرمجموعه‌ها نیز مجبورند در حوزه ورزش تمرکز بیش‌تری داشته باشند.
وی درباره سمن‌ها و فعالیت‌شان در شهرستان چنین گزارش داد که به طور کلی شش سمن در زیرمجموعه اداره ورزش و جوانان بردسیر مجوز دارند که از این تعداد دو سمن فعالیت مستمر داشته‌اند. او ضمنِ تأکید بر لزوم افازیش تعداد سمن‌ها، این امر را مستلزم همکاری سایر ادارات، از جمله آموزش و پرورش و رسانه‌ها دانست تا با اطلاع‌رسانی درباره سمن‌ها و ظرفیت آن‌ها برای پیشبرد برخی اهداف فرهنگی و اجتماعی شهرستان، بتوانند جوانان بیش‌تری را جهت تأسیس سمن، ترغیب کنند.
