بردسیر در پنج سال آینده دومین شهر صنعتی استان کرمان خواهد بود
مدیرعامل شرکت صنایع فولاد کرمان در گفتگو با فراز کویر مطرح کرد:
بردسیر در پنج سال آینده دومین شهر صنعتی استان کرمان خواهد بود*
حمیدرضا احمدی – محسن قائمی
آلایندگی، کمبود آب، صدمات کشاورزی، نیروهای غیر بومی و… لابد شما نیز وقتی این عبارات به گوشتان می‌خورد ذهنتان سوق پیدا می‌کند به سمت مجموعه‌های صنعتی تازه تأسیس شهرمان.
براستی چقدر از این دغدغه‌ها حقیقی است؟ چقدر از آن‌ها در پی بازی‌های ناجوانمردانه سیاسی ایجاد شده و گسترش پیدا کرده است؟ آیا واقعاً ایجاد مجموعه‌های صنعتی و تلاش برای عوض کردن هویت اقتصادی شهر از یک شهر «کشاورزی‌محور» به یک شهر «صنعتی» کار درستی است؟ برای پاسخ دادن به این سوالات در آخرین روزهای بهمن سراغ یکی از مدیران موفق حوزه صنعت استان را گرفتیم. جناب مهندس «علیرضا عکاف‌زاده» مدیرعامل محترم شرکت «صنایع فولاد کرمان».
مطمئن بودم طی مصاحبه با جناب مهندس عکاف‌زاده پاسخ‌هایی قانع کننده برای دغدغه‌های مردم شهرم پیرامون مجموعه‌های صنعتی بدست خواهم آورد. علاوه براین، راستش را بخواهید با توجه به تعاریفی که از همشهری خوش‌فکرمان شنیده بودم، مشتاقانه منتظر بودم شنیده‌هایم را با آن‌چه خواهم دید مقایسه کنم و این هیجان مصاحبه را برایم دو چندان می‌کرد. ایشان علی رغم فشردگی برنامه کاری‌شان، من و جناب احمدی سردبیر محترم را به گرمی پذیرفت و ساعتی فوق‌العاده برای هردومان رقم زد. آن‌چه می‌خوانید حاصل گفتگوی یک ساعته ما با جناب مهندس عکاف‌زاده در دفتر شرکت «صنایع فولاد کرمان» است.
جناب مهندس، محوریت مصاحبه امروز را گذاشته‌ایم دغدغه‌های مردم بردسیر پیرامون مجموعه‌های صنعتی تازه تأسیس شهرستان، به هر حال بدلیل بازی‌های سیاسی یا شایعه‌سازی یا هردلیل دیگری این دغدغه‌ها ایجاد شده و فارغ از دلیل ایجادشان، حتماً باید پاسخی قانع کننده از سوی مسئولین مربوط نسبت به آن‌ها وجود داشته‌باشد. این‌طور نیست؟
حتماً همین‌طور است و شرکتی که در پروژه‌ای میلیاردها سرمایه‌گذاری می‌کند حتماً قبل از دیگران مشکلات احتمالی‌ای که در آینده ایجاد خواهد شد را رصد کرده و برای سود خود شرکت هم که شده برای آن‌ها پاسخی قانع کننده پیدا کرده است. اگر غیر از آن باشد که اصلاً سرمایه‌گذاری‌ای انجام نمی‌شود و کارخانه‌ای راه نمی‌افتد. اما قبل از آن‌که به سوالات دیگرتان پاسخ دهم می‌خواهم دو نکته را گوشزد کنم:
یک اینکه وظیفه شما اهالی رسانه بود که این مطالبه مردمی را پی‌گیری کنید و از ما جواب بخواهید اگر فضای رسانه‌ای شهرستان یک فضای فعال و مطالبه‌گر بود خیلی پیشتر از امروز مردم جواب سوال‌هایشان را گرفته بودند. دوم آن‌که در این مصاحبه من عمدتاً پیرامون مسائل شرکت خودمان یعنی «صنایع فولاد کرمان» صحبت می‌کنم و بهتر است در مورد سایر پروژه‌ها با مدیران خود آن‌ها وارد گفتگو شوید. هرچند حدس می‌زنم پاسخگویی به برخی از این سوالات، به‌طور خودکار دغدغه‌ها را به‌طور کلی رفع خواهد کرد.
در آن‌چه که پیرامون رسالت رسانه فرمودید ما هم می‌پذیریم اما یادآوری می‌کنم که فراز کویر تازه به جرگه رسانه‌های فعال شهرستان اضافه شده است و طبیعتاً تقصیری متوجه ما نیست! اما برگردیم به اصل مطلب. خیلی‌ها معتقدند تنها دلیل ایجاد کارخانه فولاد در بردسیر بحث وضعیت نسبتاً خوب آب در این شهرستان است. آیا واقعاً این مسئله تنها دلیل ایجاد مجموعه‌های صنعتی در بردسیر بود؟
به هیچ‌وجه! ببنید در یک مجموعه صنعتی آب یکی از ارکان اساسی است. اما شما همین مجموعه جهان فولاد را در نظر بگیرید، همه حلقه‌های فولادسازی این مجموعه از جمله گندله، اسفنج، شمش در سیرجان هستند. به نظرتان کمبود آب فقط برای بخش نورد این مجموعه مصداق دارد که بخواهند آن را به بردسیر منتقل کنند؟! به نظرتان بحث آب این‌قدر حیاتی بوده که هزینه قابل توجه حمل و نقل مواد بین این واحد و سایر واحدهایشان در سیرجان را پوشش دهد؟! اصلاً این‌طور نیست. اگر پی‌گیری‌های نماینده نبود به هیچ وجه این نورد در بردسیر راه‌اندازی نمی‌شد.
علاوه بر آن حتماً شما می‌دانید بخش کشاورزی حدود ۹۵% مصرف کل آب کشور را به خود اختصاص داده در حالی که نرم جهانی ۷۰% است. باید ببینیم این استفاده بی‌رویه چقدر به نفع مردم است. ما در بخش صنعت فولادسازی به ازای مصرف هر لیتر آب در ثانیه ۲۲ نفر اشتغال ایجاد کرده‌ایم. آیا در کشاورزی این چنین است؟ نمی‌خواهم لزوم کشاورزی را رد کنم اما می‌خواهم بدانید طبق پیش‌بینی‌ها در سی سال آینده جنگ اصلی جنگ بر سر آب است. آیا نباید از حالا به فکر مصرف بهینه آن باشیم؟! مصرف بهینه یعنی با کمترین مصرف بیشترین استفاده را داشته باشیم، ما در چرخه تولیدمان از کل مصرف آب ۲٫۷% هدررفت داریم و مابقی دوباره وارد چرخه تولید می‌شود. با این توضیحات اگر منصفانه بیندیشیم راه‌اندازی این کارخانه‌ها نه‌تنها مشکلی برای آب ایجاد نمی‌کند بلکه جزئی از مدیریت هوشمندانه مصرف آب محسوب خواهد شد.
گمان می‌کنم با توضیحات مکفی شما بحث آب بخوبی تشریح شد. اما درخلال صحبتتان از پی‌گیری نماینده برای ایجاد این مجموعه‌ها سخن گفتید. واقعاً و به دور از تعارف این مسئله چقدر در راه‌اندازی مجموعه‌ها در بردسیر مؤثر بوده است؟
تعارفی درکار نیست. من یک فعال بخش خصوصی هستم. نه قصد دارم وارد عرصه سیاسی شوم و نه واهمه‌ای از جابه‌جایی‌های سیاسی دارم. ربط من با سیاست همان یک رأی‌ای است که به عنوان شهروندی ایرانی به صندوق‌ها می‌اندازم. اما بد نیست بدانید توقع یک سرمایه‌گذار بخش خصوصی از مجموعه مسئولین و به ویژه نماینده منطقه، صرفاً حمایت است. این حمایت و پی‌گیری نماینده است که مرا و یا همکاران مرا مجاب می‌کند که منابع شرکت‌هایمان را با اطمینان خاطر در حوزه تحت مسئولیتش سرمایه‌گذاری کنیم.
این همان چیزی است که آقای حسنپور به عنوان نماینده بردسیر و سیرجان انصافاً خوب انجام می‌دهد. مثلاً یادم می‌آید حدود چهارسال پیش ما با مشکل شمش فولاد برخوردیم. من در جریان فعالیت‌های روزمره با پرواز ۸ صبح از تهران به کرمان آمدم وقتی به دفتر رسیدم حوالی ۱۱ ظهر بود آقای حسنپور تماس گرفت و گفت قول ۱۷۰۰۰ تن شمش از وزیر صنایع گرفته‌است و خواست که همان روز به تهران بروم. من با پرواز ساعت ۱۵ همان روز دوباره به تهران رفتم و آن ۱۷۰۰۰ تن شمش محقق شد. این یعنی حمایت و پی‌گیری نماینده.
بنده با توجه به آن‌چه که تا به امروز از آقای حسنپور دیده‌ام در مورد دو ویژگی ایشان به شما اطمینان خاطر می‌دهم اول پی‌گیر‌های مجدانه ایشان در جهت جذب سرمایه و فعالیت‌های اقتصادی برای حوزه‌های انتخابی‌اش و دوم پاک‌دستی ایشان. در مورد حسنپور این دو مورد برای من کاملاً واضح و مبرهن است.
به بحث اصلی مصاحبه برگردیم. از دغدغه‌های دیگری که ذهن مردم را مشغول کرده بحث آلایندگی مجموعه‌های صنعتی است. شما دراین باره چه توضیحی دارید؟
مسئول مستقیم پی‌گیری آلایندگی واحدهای صنعتی، اداره حفاظت محیط زیست است. اگر یک واحد صنعتی به لحاظ آلایندگی مشکل داشته باشد بلافاصله از سوی این اداره اعمال قانون خواهد شد و این اعمال قانون می‌تواند تا مرحله تعطیلی آن واحد هم پیش برود. تعارف و شوخی هم در کار نیست. در این میان برخی از دوستان در بردسیر گمان کرده‌اند این اداره مأمور مخصوص آن‌هاست و اگر آن‌ها می‌گویند آلایندگی کارخانه بیش از حد مجاز است محیط زیست هم باید بگوید که بله! هست.
من صراحتاً خدمتتان عرض می‌کنم که مجموعه «شرکت صنایع فولاد» در بردسیر در بخش نورد همه مباحث مربوط به آلایندگی‌ها از جمله BOD و BOC و فیلترهای هارمونیک را حل کرده است و از نظر اداره متولی، یعنی اداره حفاظت محیط زیست هیچ مشکلی ندارد.
در بخش فولادسازی نیز چون در تولید آزمایشی هستیم و هنوز به‌طور رسمی به بهره‌برداری نرسیده‌ایم طبق قانون شش ماه فرصت داریم آلاینده‌ها را به حد مجاز برسانیم. پس در شرکت صنایع فولاد هیچ تخلفی از این نظر صورت نپذیرفته و آن‌چه مطرح می‌شود یا از روی ناآگاهی است و یا از روی شیطنت که در هر دو صورت به ضرر مردم بردسیر است. برای شخص من هیچ‌چیز ارزش آن را ندارد که سلامت مردم را به خطر بیفتد. سلامت مردم اولویت اول کاری من است و برای همین است که شرکت، کارخانه جمع‌آوری گرد وغبار را در مجموعه تدارک دیده و به زودی راه اندازی خواهد شد.
سوال دیگری که با آن ذهن همشهریان‌تان را درگیر کرده‌اند بحث نوع پذیرش نیروی انسانی در کارخانه شماست. اینکه شما نیروی بومی را به سختی جذب می‌کنید و بیکاری جوانان بردسیر برای‌تان اهمیت ندارد. پرسش من دقیقاً این است که وجود کارخانه شما چقدر از مشکل بیکاری شهرستان را مرتفع خواهد کرد و به‌طور کلی بومی‌گرینی از اهداف مجموعه شما بحساب می‌اید یا خیر؟
در بُعد نیروهای متخصص، بومی بودن برای من بسیار اهمیت دارد و تاجایی که امکان دارد جوانان همشهری‌ام را در اولویت قرار داده‌ام. گواه من برای این مطلب آمار نیروهای در حال کار مجموعه است. ۸۷٫۵% از نیروهای متخصص فعال در صنایع فولاد کرمان بومی بردسیر هستند با کد ملی ۳۱۷٫ همه اسناد این آمار موجود است. انصافاً ۸۷٫۵% شما را قانع نمی‌کند که بومی‌گزینی را تا حد امکان رعایت کرده‌ام؟! حالا بروید از دوستانی که بین مردم شایعه می‌پراکنند بپرسید طبق کدام سند و مدرک خاطر مردم را مشوش می‌کنید؟!
سپاسگزاریم بخاطر صراحتتان در ارائه توضیحات. به موضوع بعدی بپردازیم؛ چقدر از عوارض و مالیات مجموعه سهم شهرستان بردسیر است؟
همه آن. این موضوع بدیهی است که وقتی کارخانه در بردسیر قرار دارد عواید آن هم برای بردسیر است. پرونده مالیاتی ما در بردسیر جریان دارد، عوارض را به شهرداری‌های بردسیر می‌پردازیم و علاوه بر آن، تأمین اجتماعی و ارزش افزوده هم در بردسیر پرداخت می‌شود.
جناب مهندس! می‌دانیم که وقتتان را بیش از آن‌چه که قول داده‌اید در اختیامان گذاشتید. بعنوان آخرین سوال می‌خواهم پیرامون سرمایه‌گذاری‌هایی که در حواشی کارخانه شرکت شما اتفاق می‌افتد مثل مجتمع رفاهی و… بپرسم. قصدتان از این سرمایه‌گذاری‌ها چیست؟
چون این آخرین پرسش شماست می‌خواهم نکته‌ای بگویم، در سرتاسر مصاحبه سعی کردم بحث منطقی و آماری و به قولاً دو دوتا چهارتا پیش برود اما برای پاسخ به این سوال می‌خواهم در نظر داشته باشید که من وابستگی عجیبی به بردسیر دارم. عمیقاً شهرم را دوست دارم و برای پیشرفت آن تمام تلاشم را به‌کار گرفته‌ام. البته خدای نکرده گمان نکنید منت می‌گذارم؛ من معتقدم هر فرد موفقی به جایی که در آن به دنیا آمده و رشد کرده مدیون است و وظیفه دارد که در پیشرفت آن بکوشد.
در همین بحث کارخانه تا در توانم بوده اجازه ندادم حقی از شهر بردسیر پایمال شود. شما از مجتمع رفاهی نام بردید. همیشه آرزو داشتم به دو راهی نگار که می‌رسیم نمودهایی از یک شهر با فرهنگ و اصیل را ببینیم. در واقع دوست داشتم ورودی شهر به نوعی دو راهی نگار باشد برای همین پروژه مجتمع رفاهی را با سرمایه‌گذاری بیش از ۱۰ میلیارد تومان آغاز کردیم که به امید خدا پس از افتتاح حداقل در جنوب شرق کشور بی‌نظیر و قابل مقایسه با مجتمع‌های رفاهی بزرگ کشور خواهد بود.
همچنین در دشتکار با سرمایه‌گذاری بالغ بر ۳٫۵ میلیارد تومان مهمانسرایی ایجاد کردم که بتوانیم در شهر خودمان میزبان میهمانان کشوری و خارجی باشیم. حتماً بهتر از من می‌دانید که سهل‌الوصول‌تر آن بود که مثلاً این سرمایه‌گذاری در کوهپایه می‌شد (و شاید باورتان نشود که از لحاظ طی مراحل اداری هم آن‌قدر که در دشتکار اذیت شدیم بی‌شک برای کوهپایه اذیت نمی‌شدیم) اما من مصرم که میهمانم را به دشتکار ببرم تا آن طبیعت زیبا را ببیند.
یا برای مهندسین غیربومی پروژه در حال حاضر هفت خانه در بردسیر به اجاره من است. باور کنید آن بنده‌های خدا برای هرکاری مجبورند هفته‌ای چندبار مسافت بردسیر کرمان را طی کنند اما من اعتقاد دارم که باید در بردسیر ساکن باشند تا اگر قرار است چرخه‌ای اقتصادی ایجاد شود در بردسیر ایجاد شود. ببینید در هر سه مجموعه سرمایه‌گذاری‌ها ریشه‌ای است. من نمی‌دانم صنایع فولاد کل کشور چه آینده‌ای خواهد داشت اما اگر این صنایع برقرار باشد حتماً مجموعه‌های بردسیر نیز برقرار خواهند بود و این نوید را به همشهریان خوبم می‌دهم که در ۵ سال آینده شهرستان بردسیر بعد از سیرجان دومین شهر صنعتی مهم استان باشد. حالا در نظر بگیرید شهرک‌های صنعتی و کارگاه‌های کوچک و بزرگی که پیرامون این سه مجموعه شکل خواهند گرفت و اتفاقات مبارکی که ان‌شاءالله در اقتصاد بردسیر رخ خواهد داد.
سپاسگزاریم از توضیحات قانع‌کننده و مبسوط شما جناب مهندس. به عنوان سخن پایانی اگر حرفی هست بفرمایید.
می‌خواهم مطالبه‌گری از نماینده آینده را از همین حالا شروع کنم! ما اکنون در بردسیر در مجموع، همه حلقه‌های تولید فولاد را داریم غیر از واحد گندله‌سازی. می‌خواهم نماینده محترم قول بدهد این موضوع را هم پی‌گیری کند تا بتوانیم این واحد را هم به مجموعه‌ها اضافه کنیم و چرخه تولید فولاد در بردسیر کامل شود.
*این مصاحبه مربوط به سال ۱۳۹۴ است و یکبار در هفته نامه فراز کویر به چاپ رسیده است.