کرمان امین – زهرا بیرمی‌نیا؛ به این صحبت‌ها توجه کنید:
«ما حتی یک سالن ورزشی استاندارد نداریم. با وجود این‌که ورزش بردسیر در بسیاری رشته‌ها فعال است؛ اما فضای ورزشی مناسبی ندارد.»
«سال‌ها پیش مسابقات فوتسال را در سالن کوچک‌تر و با تعداد بازیکنان کم‌تر برگزار می‌کردیم و چند سالی است در سالن‌های غیراستاندارد، فاقد جایگاه تماشاگر، فاقد رختکن، با کفپوش نامناسب و ناامن برگزار می‌کنیم.»
«ادارات و دستگاه‌های شهرستان بردسیر امکاناتشان را دست نخورده نگه داشته و از مساعدت به بخش ورزش خودداری می‌کنند.»
«دانشگاه آزاد بردسیر برخلاف رویه سایر شهرستان‌ها با داشتن امکاناتی از قبیل سالن ورزشی دارای جایگاه تماشاگر، خوابگاه و امکانات سمعی و بصری حاضر به همکاری با هیأت‌های ورزشی جهت میزبانی از تیم‌های استان و برگزاری دوره‌های مربیگری و داوری و … نیست.»
این‌ها صحبت‌هایی است که تماشاچیان، ورزشکاران، داوران، مربیان و رئیس هیئت فوتبال شهرستان بردسیر مطرح می‌کنند.
می‌گویند کاسه صبرشان لبریز شده و دیگر نمی‌توانند در سالن کوچکی که مناسب والیبال است و فقط چهار بازیکن فوتسال می‌توانند در آن بازی کنند، ادامه دهند.
بیش از سی سال است که سالن ورزشی مولای متقیان متعلق به آموزش و پرورش با سخاوت میزبان رقابت‌های ورزشی بوده. اما زمینش کوچک است و فوتسال باید با تیم‌های چهار نفری برگزار شود. حالا هم چند سالی است که رقابت‌های فوتسال جام رمضان را به سالن شهدا منتقل کرده‌اند. ورزشکاران آن‌جا می‌توانند به طور استاندارد با پنج بازیکن مسابقه دهند. اما این سالن امسال مورد بازسازی قرار گرفت. عملیات بازسازی طول کشید و سالن به جام رمضان نرسید. لذا مسابقات امسال به سالن ورزشی امامزاده رفت. این سالن به اندازه یک زمین فوتسال است و فقط دو متر با دیوار فاصله دارد. مربیان و نیمکت‌های ذخیره را کنار زمین جای می‌دهند ولی دیگر جایی برای حضور تماشاگران نیست.
متأسفاته در جام رمضان امسال به دلیل همین فاصله نزدیک تماشاگران با زمین و بازیکنان، یک درگیری کوچک بین تماشاگران رخ داد که زنگ خطری شد برای فوتسالی‌ها. هیئت فوتبال به ناچار تصمیم گرفت برای جلوگیری از خشونت و خطرات احتمالی از خیر حضور تماشاگر در این فضای محدود بگذرد و ادامه رقابت‌ها را بدون تماشاگر برگزار کند. رویداد پرطرفداری که به ناچار علاقمندانش را پشت درهای بسته جا گذاشت.
ورزشکاران بردسیری در رشته‌های مختلف فوتبال، فوتسال، والیبال، بسکتبال، هندبال، کشتی، ژیمناستیک، انواع ورزش‌های رزمی، بدنسازی، تنیس، شطرنج و… مشغول فعالیت هستند. اما مشکل بردسیر با این همه ورزشکار و ورزش دوست، فقدان یک سالن ورزشی استاندارد است.
بردسیر به یک سالن پنج هزار نفری نیاز دارد که بتواند تمام رشته‌های ورزشی را در یک مجموعه پوشش دهد و استاندارد لازم را برای برگزاری مسابقات استانی و ملی داشته باشد و در مواقع لزوم در اختیار سایر دستگاه‌ها و بخش‌ها نیز قرار گیرد. سالنی که در حال حاضر بسیاری از شهرهای دور افتاده و مناطق محروم نیز از آن بهره‌مندند.
سالنی که بتواند علاوه بر ورزش، رویدادهای دیگر در حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی، همایش‌ها، کنسرت‌ها، جشنواره‌ها و… را هم پوشش دهد. رویدادهایی که در حال حاضر بستر لازم برای برگزاری آن‌ها در بردسیر وجود ندارند.
نداشتن زیرساخت لازم باعث شده رویدادهای ورزشی استانی و ملی که امکان برگزاری آن‌ها در شهری مثل بردسیر وحود دارد، به ندرت میهمان شهرمان باشند.
شهرستان برسیر با توجه به روند صنعتی شدنی که در پیش گرفته، در حال توسعه است. قطعاً پیش‌نیاز این توسعه، توازن و ایجاد زیرساخت‌های لازم فرهنگی و ورزشی برای نسل آینده است. طبیعتاً وجود یک سالن استاندارد می‌تواند زمینه را برای پرداختن به ورزش حرفه‌ای نیز مهیا کند و از هدر رفتن استعدادهای درخشان ورزشی جلوگیری کند. صنایع می‌توانند بخشی از مسئولیت اجتماعی خود را در ایجاد این زیرساخت هزینه کنند و بانی رویدادهای مثبت و اثرگذاری شوند که خود پیامدهای اجتماعی مثبتی در پی خواهد داشت.
